Επιλόχειος κατάθλιψη

Η επιλόχειος κατάθλιψη ορίζεται ως η κατάθλιψη που εμφανίζεται κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης ή στο διάστημα 4 εβδομάδων μετά τον τοκετό. Μία στις έξι νεο-μαμάδες θα εμφανίσει επιλόχειο κατάθλιψη, πράγμα που μεταφράζεται σε ποσοστό 13%. Τα συμπτώματά της υποχωρούν μετά από 4 έως 6 μήνες, ωστόσο υπάρχει ένα ποσοστό 30%-50% των περιπτώσεων που διαρκούν πολύ περισσότερο, μετατρέποντας την κατάσταση σε χρόνια. Συχνά υποδιαγιγνώσκεται εξαιτίας της μη κατάλληλης ανίχνευσής της, αλλά και της ντροπής και μοναξιάς που κάνουν τη γυναίκα να κρύβει την κατάστασή της από το περιβάλλον της.

Η επιλόχειος κατάθλιψη σχετίζεται με:

• Αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης συζυγικού στρες και διαζυγίων
• Αυξημένες πιθανότητες κακοποίησης και παραμέλησης του παιδιού
• Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτοκτονία ή βρεφοκτονία

Εκτός από τη μητέρα και την οικογενειακή ζωή εμφανίζονται επιπτώσεις και στο παιδί:

• Αυξημένος κίνδυνος πτωχής νοητικής και κινητικής ανάπτυξης
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Πτωχός αυτοέλεγχος και προβλήματα συμπεριφοράς σε βάθος χρόνου
• Αντίκτυπο στις κοινωνικές σχέσεις
• Αντίκτυπο στις γνωστικές του ικανότητες
• Αντίκτυπο στη γλωσσική του ανάπτυξη

Νεότερα δεδομένα παρουσιάζουν ότι και οι άνδρες που γίνονται πατέρες σε νεαρή ηλικία, περίπου 25 ετών, παρουσιάζουν 68% αύξηση των συμπτωμάτων κατάθλιψης κατά τα πρώτα 5 χρόνια της ζωής του παιδιού. Οι άνδρες φαίνεται να επηρεάζονται σε ποσοστό 5%-10% και αυτό συμβαίνει όταν διαμένουν στο ίδιο σπίτι με το παιδί. Οι πατέρες που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα χρησιμοποιούν περισσότερο σωματικές τιμωρίες, διαντιδρούν λιγότερο μαζί του και τέλος είναι πιθανότερο να παραμελούν το παιδί.

Πηγές:

American Psychiatric Association (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders fourth edition text revision. Washington DC: Συγγραφέας.